101 rüzgar çanlarında

Rüzgar çanları metal veya ahşap dışındaki malzemelerden ve tüpler veya çubuklar dışındaki şekillerde yapılabilir. Diğer rüzgar çanları malzemeleri arasında cam, bambu, kabuk, taş, toprak, taş eşya, boncuklar, anahtarlar ve porselen bulunur. Gümüş eşyalar veya çerez kesiciler gibi daha egzotik ürünler de rüzgar çanları oluşturmak için geri dönüştürülebilir. Seçilen malzemenin bir rüzgar çiğnerinin ürettiği ses üzerinde büyük bir etkisi olabilir. Bunlar gibi geri dönüşüm nesneleri tarafından üretilen sesler, belirli notalar için ayarlanamaz ve hoş bir çınlama ile donuk thuds'a kadar değişir. Düzgün boyutlu rüzgar zil tüpleri tarafından üretilen sesler notlara ayarlanabilir. Alüminyum en düşük iç sönümlemeye sahip ortak metal olduğundan, rüzgar çanları genellikle alüminyumdan yapılır en uzun ve en yüksek sesli çiğneni elde eder.

Ton, malzeme, tam alaşım, ısıl işlem ve katı bir silindir veya tüp kullanılıp kullanılıp kullanılmadığı gibi faktörlere bağlıdır. Bir tüp kullanılırsa, duvar kalınlığı da tonu etkiler. Ton ayrıca asılı yöntemine de bağlı olabilir. Ton kalitesi aynı zamanda çanlara vurmak için kullanılan nesnenin malzemesine de bağlıdır.

Kil rüzgar çanları ile, nihai ateşleme sıcaklığı ne kadar yüksek olursa, daha parlak ve ortaya çıkan tonu çalıyor. Daha düşük sıcaklıklarda ateşlenen toprak kili, daha yüksek sıcaklıklarda ateşlenen Stoneware kilden daha donuk bir ses üretir. Stoneware rüzgar çanları da daha dayanıklıdır ve yontma veya hasar görmeden daha güçlü rüzgarlara direnebilir.

Chimes, inharmonic (harmonikin aksine) spektrumları üretir, ancak uzunluklarının yaklaşık 2/9'unda asılmışlarsa (%22.4), bazı yüksek kısmi sönümlenir ve temel halkalar en yüksek sesle. Bu, genellikle asılı olan yüksek kaliteli rüzgar çanlarında yaygın bir uygulamadır, böylece merkez top rüzgar zil uzunluğunun merkezine çarpar ve aynı zamanda en yüksek sesli temel ile sonuçlanır. Frekans uzunluk, genişlik, kalınlık ve malzeme ile belirlenir. Belirli bir notu elde etmek için uygun uzunluğu tahmin etmeye yardımcı olan formüller vardır, ancak genellikle biraz ince ayar gereklidir.

Çoğu çan, geleneksel Batı heptatonik ölçeğinin aksine bireysel çanlarının sahalarının temeli olarak pentatonik veya tetratonik ölçek kullanır. Bunun nedeni büyük ölçüde bu ölçeklerin doğal olarak daha az ahenksiz aralık içermesi ve bu nedenle notlar rastgele vurulduğunda ortalama dinleyiciye daha keyifli görünmesidir.

Organ boruları gibi aletlerde, perde öncelikle hava sütununun uzunluğu ile belirlenir, çünkü sesi üreten hava sütununun rezonansıdır. Boru malzemesi, borunun "tını" veya "sesini" belirlemeye yardımcı olur, ancak hava sütunu perdeyi belirler. Bir rüzgar zilinde, borunun titreşimleri vurulduktan sonra sesi yayar, böylece hava sütununun üretilen saha ile çok az ilgisi vardır.

Ses, tüpler veya çubuklar, bir top veya yatay disk şeklinde veya birbirleriyle askıya alınmış bir merkezi tokterle temas ettiğinde üretilebilir.

Rüzgar çanları, seslendirmeye başladıklarında nerede asıldıklarına bağlı olarak rüzgar yönündeki değişiklikleri gözlemlemek için kullanılabilir.